چکیده
«آفریدنش … آواز خداوند است که ما می‌خوانیمش»
در این روند آفرینش، سفر و گردشگری همواره الهام بخش بوده است. روح کندوکاوگر انسان در مسیر جستجوی خویش از طبیعت و تجاربی که از آن اندوخته بهره بسیار برده و شناختی که از خوب دیدن در جهان بدست آورده راهگشای او در پیچیدگیهای زندگی بوده است. هر سفر به شرط توجه، انسان را به حقیقت هستی نزدیک‌تر می‌کند پس در چگونگی ایجاد رابطه بین انسان و طبیعت که در نهایت به آفرینشی زیبا می‌انجامد باید ژرف اندیشید و استوار قدم برداشت.
